Prelegenci

Dr hab. Robert J. Woźniak, prof. UPJPII

Ur. w 1974 r., prezbiter archidiecezji krakowskiej, doktor habilitowany teologii dogmatycznej, prof. UPJP II, pracuje w Katedrze Antropologii Teologicznej. Doktorat z teologii dogmatycznej obronił w 2005 roku na Uniwersytecie Nawarry w Pamplonie. Naukowe starze odbył na Fordham University w Nowym Jorku oraz na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Wykładał na Facultad de Teología Pontificia i Civil w Limie, Peru. Jest wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Teologów Dogmatyków, był redaktorem naczelnym Theological Research, obecnie redaguje dwie kolekcje książek teologicznych: Myśl teologiczna (WAM) oraz Sapientia (Bratni Zew). Członek Papieskiej Akademii Teologicznej przy Papieskiej Radzie ds. Kultury oraz sekcji filozofii Nauki przy PAU. Zajmuje się szczególnie teologią trynitarną, relacjami teologii i filozofii oraz teologicznymi wątkami postmodernizmu. W roku 2008 otrzymał Nagrodę Ergo Hestii i Znaku im. ks. J. Tischnera za książkę Przyszłość, teologia, społeczeństwo (WAM, Kraków 2007). Opublikował również: Primitas et plenitudo. Dios Padre en la teología trinitaria de San Buenaventura (Eunsa, Pamplona 2007), Desafíos de la vida eclesial en el umbral del nuevo siglo (Roel, Lima 2008), Metafizyka i teologia. Debata u podstaw (redakcja, WAM, Kraków 2008), Rethinking Trinitarian Theology (wspólnie z G. Maspero, Continuum, London-New York 2012), Różnica i tajemnica. Objawienie jako teologiczne źródło ludzkiej sobości (W Drodze, Poznań 2012), Sekret Credo (Znak, Kraków 2014), Szkoła patrzenia. Rozmowy w Trójcy Świętej (WAM, Kraków 2018), Dogmat i metoda. Wprowadzenie do badań interdyscyplinarnych w teologii dogmatycznej (WAM, Kraków 2021) oraz Praca nad dogmatem. W drodze do odnowy teologii dogmatycznej (WAM, Kraków 2021).  

Ks. prof. Jose Granados

José Granados (Madryt, 1970) jest przełożonym generalnym Uczniów Serca Jezusa i Maryi oraz przewodniczącym i współzałożycielem Projektu Veritas Amoris (www.veritasamoris.org). Był wiceprezesem i profesorem teologii dogmatycznej w Papieskim Instytucie Jana Pawła II dla Studiów nad Małżeństwem i Rodziną. Został mianowany przez papieża Franciszka konsultorem Kongregacji Nauki Wiary (2013-2020), konsultorem Sekretariatu Synodu Biskupów (od maja 2015) oraz konsultorem Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia (od października 2018). Doktorat z teologii uzyskał na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie (Nagroda Bellarmina). Jest absolwentem inżynierii przemysłowej Papieskiego Uniwersytetu Comillas (ICAI) w Madrycie.

Ks. dr hab. Robert Skrzypczak, prof. Akademii Katolickiej w Warszawie

ur. w 1964, dr hab. teologii, profesor Akademii Katolickiej w Warszawie, członek Rady Naukowej  Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego, Rady Naukowej Centrum Myśli Jana Pawła II w Warszawie, Rady Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego, zarządu Stowarzyszenia Naukowego „Personalizm” w Lublinie oraz Stowarzyszenia Filozoficznego Luigi Stefaniniego w Treviso (Włochy). Zajmuje się personalizmem włoskim, Soborem Watykańskim II, eklezjologią i antropologią teologiczną. Stały felietonista „Gościa niedzielnego”, tłumacz, redaktor, duszpasterz. Autor kilkunastu książek, m. in., Osoba i misja (2005), Filozofia i teologia osoby (2013) oraz monografii Karol Wojtyła na Soborze Watykańskim II (2011, 2020). Ostatnio wydał Ogień w Kościele (2021) oraz Między Chrystusem a antychrystem (2022). Wyróżniony nagrodą „Totus” (2013) za propagowanie nauczania św. Jana Pawła II, statuetką „Tulipany Życia” (2016) przyznawaną przez Kapitułę Narodowego Dnia Życia oraz Medalem św. Edyty Stein (2017). 

Dr hab. Barbara Strzałkowska

prof. UKSW - kierownik Katedry Egzegezy Starego Testamentu na Wydziale Teologicznym UKSW w Warszawie; wykładowca i popularyzator Pisma Świętego w różnych miejscach w Polsce i Europie; w latach 2008-2013 sekretarz Stowarzyszenia Biblistów Polskich; inicjatorka i kierownik chrześcijańskiej turystyki religijnej, nowego kierunku na Wydziale Teologicznym UKSW; konsultor Rady ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymowania przy Konferencji Episkopatu Polski; członek Zespołu "Laudato Si" przy Konferencji Episkopatu Polski; członek komitetu redakcyjnego La Revue Biblique; ceniony przewodnik po Ziemi Świętej i krajach biblijnych. Jej hobby jest kolekcjonowanie literatury wspomnieniowej z podróży na Bliski Wschód, jej kolekcja XIX- i XX-wiecznych książek tego typu liczy obecnie ponad 100 woluminów.

Ks. prof. dr hab. Tomasz Kraj

Ksiądz Archidiecezji Krakowskiej, dr hab. teologii, kierownik Katedry Bioetyki Teologicznej na Wydziale Teologicznym UPJP2 w Krakowie. Zainteresowania naukowe: bioetyka, spowiednictwo i zagadnienia teologii moralnej fundamentalnej (akt ludzki, prawo naturalne, cnota).

Wybrane publikacje:

Granice genetycznego ulepszania człowieka, Kraków 2010.

Życie i rodzina przedmiotem walk cywilizacyjnych, Cywilizacja nr 65/2018, s. 9-17.

Jak funkcjonuje moralność? Wybory moralne a wartości chrześcijańskie, Teologia i moralność nr 2 (26) 2019, s. 139-161.

Ulepszanie moralne a prawda o człowieku, w: Ulepszanie moralne człowieka, red. P. Duchliński, G. Hołub, Kraków 2019, s. 269-284.

Uniwersytet wobec ideologii – prawda jako podstawowe wyzwanie, w: Dyscyplina rozumu i uczciwość serca. Ks. Ireneusza Mroczkowskiego (1949 – 2020) sposób uprawiania teologii moralnej, red. A. Derdziuk, W. Kućko, Lublin 2020, s. 373-386.

Ks. prof. dr hab. Michał Drożdż

Profesor nauk społecznych w zakresie dyscypliny nauk o komunikacji społecznej i mediach; magister teologii, magister i doktor filozofii nauki, doktor habilitowany nauk społecznych w zakresie nauk o komunikacji społecznej i mediach, dziekan Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, współtwórca i 10-letni pierwszy dyrektor Instytutu Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej tegoż Uniwersytetu (2008-2018), kierownik Katedry Mediów i Komunikacji Społecznej, dyrektor Akademickiego Centrum Medialnego, redaktor naczelny Studia Socialia Cracoviensia; dyrektor Wydawnictwa Biblos (1995-2000), dyrektor programowy Radia Dobra Nowina i Radia Plus (1993-2003), autor kilkuset artykułów oraz kilkunastu książek z obszaru filozofii mediów, teorii mediów, etyki mediów, filozofii nauki; członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej od 2010 roku, przewodniczący sekcji „Aksjologia komunikowania” PTKS od 2009 roku, członek zwyczajny towarzystw naukowych polskich i zagranicznych; członek Rady Doskonałości Naukowej na kadencję 2019-2024, członek Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski oraz Rady ds. Mediów Konferencji Episkopatu Polski, przewodniczący Naczelnego Sądu Dziennikarskiego SDP (2016-2021), delegat Biskupa Tarnowskiego ds. Mediów, członek Rady Programowej TVP3 Kraków (2016-2020 oraz 2021-2024), oraz Rady Programowej TVP SA (2021-2024), członek Komitetu Naukowego Nauk o Komunikacji Społecznej i Mediach Polskiej Akademii Nauk, członek Komisji Etyki Komunikacji oraz Komisji Medioznawczej Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie, autor licznych ekspertyz medialnych. Główne zainteresowania badawcze obejmują: etykę dziennikarstwa i mediów, aksjologię mediów, etykę i aksjologię komunikacji społecznej, etykę i teorię informacji, filozofią mediów, przewodniczący projektu: Etyka Mediów (16 konferencji naukowych, 20 tomów publikacji). Nagrody, m.in: Srebrny Krzyż Zasługi (2019), Medal Złoty za długoletnią służbę (2017).

Ks. prof. dr hab. Piotr Mazurkiewicz (1960)

 - ksiądz katolicki archidiecezji warszawskiej
- profesor katolickiej nauki społecznej i nauk politycznych na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
- 2001-2008 - członek zarządu European Society for Research in Ethics "Societas Ethica",
- od 2002 - członek Rady Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk,
- 2008-2012 - sekretarz generalny Komisji Konferencji Episkopatów Wspólnoty Europejskiej,
- 2013-2014 - współpracownik Papieskiej Rady ds. Rodziny,
- 2016-2018 - przewodniczący Grupy Ekspertów pracującej nad Nowym Rozporządzeniem o Ochronie Danych Osobowych w Kościele Katolickim w Polsce,
- od 2018 - redaktor naczelny czasopisma "Chrześcijaństwo - Świat - Polityka",
- 2019-2020 - dziekan Wydziału Nauk Społecznych i Ekonomicznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Główne publikacje:
Kościół i demokracja (PL - 2001), Wiatr wieje modlitwami (PL - 2001), Europeizacja Europy. Kulturowa tożsamość Europy w kontekście integracji europejskiej (PL - 2001), Przemoc w polityce (PL - 2006), W krainie celibatu (PL - 2014), Europa jako kinder niespodzianka (PL - 2017), Dwie wieże i minaret (PL - 2017), L'identità dell'Europa nel contesto della migrazione (IT - 2021).

Współautor:
Church Autonomy. A Comparative Survey (EN - 2001), Religionen im öffentlichen Raum: Perspektiven in Europa (D - 2003), Kościół katolicki u progu akcesji do UE (PL - 2003), Kirche und Erziehung in Europa (D - 2005), Európska civilizácia. Úvahy a eseje (PL/SK/SR - 2006), Dokąd zmierza Europa - przywództwo - idee - wartości (EN/PL - 2007), Katolicka etyka teologiczna w Kościele światowym (EN - 2007), Eine neue Ordnung der Freiheit. Die Sozialethik Johannes Paulus II. - eine Vision für das vereinte Europa (D - 2007), Towards a New Creative and Innovative Europe (EN - 2007), Etika a polityka (SK - 2008), Религия в современной системе международных отношений. Права человека и религия (RU - 2008), Suwerenność państwa i jej granice (PL-2010), Różne koncepcje polityki (PL-2010), Le confessioni religiose nel diritto dell'Unione europea (IT - 2012), Zmagania na początku nowego tysiąclecia (PL-2012), Del autoritarismo a la democracia. La experiencia polaca (SP - 2014), Religia i polityka (PL-2014), Europa und die Anthropologie seiner Politik (D - 2016), The persecution and Genocide of Christians in the Middle East. Prevention, Prohibition, & Prosecution (EN - 2017), Equality and Non-discrimination. Katolickie korzenie, aktualne wyzwania (EN - 2019), Polonia Restituta. Dekalog dla Polski w stulecie odzyskania przez nasz kraj niepodległości (EN/PL - 2019), Clerical Sexual Misconduct. An Interdisciplinary Analysis (EN - 2020), Totalitarianism in the Postmodern Age: A Report on Young People's Attitudes to Totalitarianism (EN/PL - 2021), Unia Europejska wobec religii (PL - 2021).

Redaktor:
Religia i konserwatyzm: sojusznicy czy konkurenci? (PL-2004), Słownik nauk społecznych (PL-2004 - współredaktor), Religia - tożsamość - Europa (PL-2005 - współredaktor), Kryzysy postindustrialne: interpretacja i prognoza. Perspektywa europejska (PL-2007 - współredaktor), "Inny" człowiek w "innym" społeczeństwie? Dyskusje europejskie (PL-2008 - współredaktor), Proces transformacji w Europie Środkowej. Teoria i praktyka (PL-2011 - współredaktor), Soziale Marktwirtschaft in der Europäischen Union (D-2012 - współredaktor).

Obszary badawcze:
religia i demokracja, stosunki Kościół - państwo, katolicka nauka społeczna, etyka w polityce, polityka i pojednanie, integracja europejska, tożsamość europejska, totalitaryzm.

Prof. Sergio Belardinelli

Sergio Belardinelli jest profesorem zwyczajnym socjologii kultury na Wydziale Nauk Politycznych i Społecznych Uniwersytetu Bolońskiego. Jego główne zainteresowania badawcze skupiają się na kwestiach etycznych i politycznych związanych z rozwojem złożonych społeczeństw, ze szczególnym uwzględnieniem bioetyki oraz relacji między religią a polityką, tożsamością kulturową i pluralizmem kultur. Wśród jego książek znajdują się: L'altro Illuminismo. Politica, religione e funzione pubblica della verità, Rubbettino, Soveria Mannelli 2010; Sillabario per la tarda modernità, Cantagalli, Siena 2012; L'ordine di Babele. Le culture tra pluralismo e identità, Rubbettino, Soveria Mannelli 2018; All'alba di un nuovo mondo, Il Mulino, Bologna 2019 (współautor z Angelo Panebianco); L'inesauribile superficie delle cose, Cantagalli, Siena 2022. W latach 2002-2006 był członkiem Rady Narodowego Komitetu Bioetyki, a w latach 2011-2015 członkiem Zarządu Włoskiego Instytutu Germanistyki. 

Costanza Miriano

Costanza Miriano jest dziennikarką telewizyjną i pisarką, ale przede wszystkim żoną i matką czwórki dzieci. Urodziła się w Perugii (niedaleko Asyżu) w 1970 roku, gdzie ukończyła studia z zakresu sztuk starożytnych/filologii klasycznej. Wstąpiła do szkoły dziennikarskiej Telewizji Włoskiej i zaczęła pracować w wiadomościach telewizyjnych, w redakcji ekonomicznej. Obecnie pracuje w Rai Vaticano i pisze do różnych gazet. Próbując przekonać swoich przyjaciół do małżeństwa, w 2011 roku napisała książkę "Wyjdź za mąż i poddaj się". Następnie, aby ją wypromować, założyła bloga i kilka kont społecznościowych stając się "katolickim influencerem" (sama nie wie dlaczego). Książka sprzedała się w ponad stu tysiącach egzemplarzy na całym świecie. Potem napisała jeszcze sześć książek. Z grupą przyjaciół zorganizowała dwie bardzo duże demonstracje uliczne przeciwko małżeństwom tej samej płci i macierzyństwu zastępczemu. W ciągu ostatnich dziesięciu lat jeździła po parafiach i ośrodkach kultury w całych Włoszech, aby mówić o małżeństwie i różnicach między kobietami i mężczyznami. Założyła spotkanie dla ludzi, którzy chcą się wspólnie modlić, zwane "klasztorem wi-fi". 

dr hab. Sławomir Bukalski, prof. US

Doktor nauk humanistycznych w zakresie psychologii (dysertacja doktorska Psychospołeczne uwarunkowania podatności młodzieży na oddziaływania grup kultowych, 2003 r.); doktor habilitowany nauk teologicznych w zakresie teologii pastoralnej (rozprawa habilitacyjna Style przywiązaniowe nupturientów oraz inne czynniki psychologiczne jako predyktory jakości narzeczeństwa. Analiza empiryczna, 2014 r.); kapłan archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej; pracownik naukowy Instytutu Nauk Teologicznych Uniwersytetu Szczecińskiego; kierownik Katedry Teologii Praktycznej; biegły sądowy Sądu Metropolitalnego; autor kilkudziesięciu publikacji naukowych i popularnonaukowych z zakresu teologii i psychologii dotyczących problematyki grup kultowych, religijności, narzeczeństwa, małżeństwa, rodziny.

prof. dr hab. Stanisław Grygiel

    Profesor emerytowany Papieskiego Instytutu Jana Pawła II do Studiów nad Małżeństwem i Rodziną przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. Urodził się w 1934 roku w Zembrzycach, koło Suchej Beskidzkiej, studia filozoficzne ukończył na Papieskim Fakultecie Filozoficznym Towarzystwa Jezusowego w Krakowie w 1956 r., a studia filologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1961 r. Doktorat z filozofii uzyskał na Katolickim Uniwersytecie w Lublinie w 1965 r. (kierownikiem jego pracy doktorskiej był biskup Karol Wojtyła). W latach 1966-1967 był stypendystą w Instytucie Filozofii na Uniwersytecie w Louvain w Belgii. Od 1962 do 1980 był redaktorem katolickiego miesięcznika „Znak” i wykładowcą filozofii na Papieskim Wydziale Teologii w Krakowie. Od 1980 r. mieszka w Rzymie, gdzie w 1981 r. założył Polski Instytut Kultury Chrześcijańskiej przy Fundacji im. Jana Pawła II. Od 1981 wykładał antropologię filozoficzną w Papieskim Instytucie Jana Pawła II do Studiów nad Małżeństwem i Rodziną, w którym ponadto sprawuje nieprzerwanie od jej założenia w 2003 r. aż do dzisiaj funkcję Dyrektora Katedry Badawczej im. Karola Wojtyły (fundacja prywatna). Wykładał filozofię człowieka przez ponad 20 lat w Papieskim Instytucie im. Jana Pawła II w Waszyngtonie D.C. Przez okres pięciu lat w latach 90-tych wykładał filozofię w Lugano (Szwajcaria) na Akademii Teologicznej. Jest współzałożycielem i długoletnim dyrektorem kwartalnika „Il Nuovo Areopago” wychodzącego od 1982 r aż do dziś. Uczestniczył w pracach dwóch Synodów Biskupów Europejskich. Ukazało się kilka jego książek w Polsce, we Włoszech, w Hiszpanii oraz w Stanach Zjednoczonych. Opublikował też wiele esejów i artykułów w kilku językach w Europie, w Ameryce Północnej i Południowej oraz w Azji.  

      Książki:

L’uomo visto dalla Vistola, Bologna 1978. - La voce nel deserto. Post – scriptum all'insegnamento di Giovanni Paolo II, Bologna 1981. - La voz en el desierto. Post scriptum al magisterio de Juan Pablo II, Madrid 1982. - Il lavoro e l'amore e altri saggi, Bologna 1983. - W kręgu wiary i kultury, Warszawa 1990. - Identidad del Hombre y Cultura de la Vida, Madrid 1990. - Kimże jest człowiek? Szkice z filozofii osoby, Kielce 1995. - Dolce guida e cara. Saggi antropologici sul femminile, Milano 1996. - Ojczyzna jest zawsze trochę dalej, Kielce 1998. - Extra communionem personarum nulla philosophia. Prolusione Dies academicus 2001–2002, Lateran University Press, Roma 2002. La seconda edizione 2015. - Mi dulce y querida guía, Granada 2007. - Dolce guida e cara, Cantagalli, Siena 2008. - Jestem więc modlę się, Poznań, 2012. - Dialogando con Giovanni Paolo II, Cantagalli, Siena 2013. - Na ścieżkach prawdy. Rozmawiając z Janem Pawłem II, Flos Carmeli, Poznań 2013. - Discovering the Human Person in conversation with John Paul II, Eerdmans, Cambridge, U.K.2014. - Il “principio” che è per sempre, Cantagalli Siena 2015. - Od „początku” – na zawsze. Miłujmy prawdę małżeństwa,  Poznań 2015. - Rozważania Drogi Krzyżowej, Kraków 2018. W przygotowaniu jest książka Żyć znaczy filozofować.  Doktor honoris causa Uniwersytetu Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie (2021).

    Przynależność do Instytucji:

1. Członek Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk (European Academy of Sciences and Arts, Vienna-Salzburg (Austria).
2. Członek Akademii Filozoficznej w Argentynie.

             3)  Członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego.

        Nagrody:

1. Nagroda im. Reinholda Schneidera i Maksymiliana Kolbe w 1976 – Hamburg (Niemcy).
2. Wyróżnienie przez Towarzystwo Wydawców Katolickich Stanów Zjednoczonych i Kanady za książkę Discovering the Human Person in conversation with John Paul II.                    
3. Nagroda główna Złoty Feniks 2017 (Polska).
4.  Nagroda „Mecenas Kultury Regionu Suchej Beskidzkiej” (2017).
5. Nagtoda Totus Tuus (2021).

          Odznaczenia:

Złoty krzyż zasługi, 1974.

Kawaler Krzyża św. Grzegorza (Watykan 2008)

Wielki Krzyż Zasługi Kawalerów Maltańskich z Gwiazdą (Rzym 2014).

Ludmiła Grygiel

Ukończyła historię na Uniwersytecie Jagiellońskim, eseistka i tłumaczka.  Autorka licznych artykułów w czasopismach polskich i włoskich. Przetłumaczyła na język polski „Listy” i „Modlitwy” św. Katarzyny Sieneńskiej. Autorka kilku książek m. in. „Zawierzyć Bożemu Miłosierdziu”, „Mistyka Siostry Faustyny”, „Święty Benedykt. Pierwszy Europejczyk”, „Prorok ze św. Anny. Biskup Jan Pietraszko”, “Świętość Dwojga. Pierwsza błogosławiona para małżeńska”. Od 1980 roku mieszka w Rzymie.

Prof. dr hab. Jarosław Kupczak OP 

Kierownik katedry antropologii teologicznej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie oraz Dyrektor Ośrodka Badań nad Myślą Jana Pawła II UPJPII. Redaktor serii wydawniczej Studia nad Myślą Jana Pawła II. Wykładowca Uniwersytetu Angelicum w Rzymie. Prezes Zarządu Towarzystwa Teologów Dogmatyków. Laureat nagrody Totus Tuus w 2018 roku. Jego ostatnie książki to: „Źródła sporu o Amoris laetitia” (2018), „Amoris laetitia. Konflikt interpretacji” (2020).

bp Jean Laffitte

urodził się 5 maja 1952 roku w Oloron-Sainte-Marie we Francji. Ukończył studia polityczne w 1973 r. i po studiach językowych w różnych krajach europejskich, prowadził działalność zawodową w bankowości we Francji i w Niemczech. W 1984 r. wstąpił do seminarium w Rzymie i studiował na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, gdzie uzyskał tytuły licencjata filozofii i teologii. Członek Wspólnoty Emmanuel, przyjął święcenia kapłańskie 2 lipca 1989 r. w Autun. Został przełożonym kapelanów Sanktuarium w Paray-le-Monial. Następnie podjął dalsze studia w Papieskim Instytucie Studiów nad Małżeństwem i Rodziną im. Jana Pawła II i pod kierunkiem prof. Stanisława Grygiela uzyskał w 1994 r. doktorat z teologii moralnej. W Instytucie wykładał jako profesor etyki małżeńskiej, antropologii i duchowości. W 2003 roku papież Jan Paweł II mianował go konsultorem w Kongregacji Nauki Wiary, następnie w 2005 roku został zastępcą sekretarza Papieskiej Rady ds. Rodziny, a w 2006 roku został mianowany przez papieża Benedykta XVI wiceprezesem Papieskiej Akademii Życia. W 2009 roku papież Benedykt mianował go sekretarzem Papieskiej Rady ds. Rodziny i biskupem tytularnym Entrevaux. Na biskupa został wyświęcony 12 grudnia 2009 roku. 3 lipca 2015 r. papież Franciszek mianował go prałatem Zakonu Maltańskiego. Jean Laffitte jest autorem licznych publikacji, wśród których znajdują się « Le Pardon transfiguré », « Amour conjugal et Vocation à la sainteté » , « le Choix de la Famille », « Christ destin de l'homme », wszystkie przetłumaczone na różne języki.

Ks. prof. dr hab. Jerzy Szymik

Ur. 1953 r. w Pszowie na Górnym Śląsku, kapłan Archidiecezji Katowickiej, teolog i poeta. Jest profesorem nauk teologicznych, wykłada teologię dogmatyczną. 

W latach 1986-2008 związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, gdzie był m.in. kierownikiem Katedry Chrystologii (97-05). Od 2005 r. pracownik Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, od 2007 r. jako profesor zwyczajny; członek Rady Naukowej Instytutu Teologicznego UŚ. W latach 2004-2014 członek watykańskiej Międzynarodowej Komisji Teologicznej. W latach 2015-2020 członek Komitetu Nauk Teologicznych PAN. Od 1991 r. stały współpracownik „Gościa Niedzielnego”. Autor 70 książek naukowych, poetyckich, eseistycznych (ostatnio m.in.: „Theologia benedicta”, t. I-III, Katowice 2010-2015; „Poezja i teologia”, t. I-III, Katowice 2009-2016; „Dobre wino”, Katowice 2017; „Zachwyt i inne skutki wiary. Od wiersza do traktatu”, Warszawa 2018; „Prawda i mądrość. Przewodnik po teologii Benedykta XVI”, Kraków 2019; „Ogród”, Katowice 2020; „Veni, Sancte Spiritus”, t. I-III, Katowice 2022). Promotor 31 doktoratów, 203 magisteriów. Specjalizuje się w chrystologii, metodologii teologii, teologii kultury, teologii J. Ratzingera/Benedykta XVI. Laureat nagród naukowych (m. in. Rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego - 2001, Rektora Uniwersytetu Śląskiego – 2013, 2016), nominowany do nagrody „Totus” w dziedzinie kultury chrześcijańskiej (2010). Laureat nagrody dziennikarskiej „Ślad” (2005), srebrnego medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP (2006), „Medalu Komisji Edukacji Narodowej” Ministerstwa Edukacji Narodowej za zasługi dla oświaty i wychowania (2013), nagrody „Feniks” w kategorii nauk kościelnych za trylogię „Theologia benedicta” (2016), tytułu „Książka Roku” Komitetu Nauk Teologicznych PAN w dziedzinie nauk teologicznych za trylogię „Theologia benedicta” (2017),  ogólnopolskiej „Nagrody Literackiej im. Franciszka Karpińskiego” Civitas Christiana (2017), tytułu Honorowy Obywatel Miasta Pszów (2017/2018), wrocławskiej „Nagrody Czterech Kolumn” za całokształt twórczości (2018), nagrody głównej Stowarzyszenia Wydawców Katolickich „Złoty Feniks” za całość dorobku naukowego i artystycznego (2021). Mieszka w Pszowie i Katowicach.

Prof. Janet E. Smith

Janet Smith jest emerytowaną pracownicą Sacred Heart Major Seminary w Detroit. Jest autorką książek: „Humanae Vitae: A Generation Later” i „A Right to Privacy”. Redagowała książki „Why Humanae Vitae is Right: A Reader”, „Life Issues, Medical Choices” (z Krzysztofem Kaczorem), „Living the Truth in Love: Pastoral Approaches to Same-Sex Attractions” (z ks. Paulem Check) oraz „Why Humanae Vitae is Still Right”. Prof. Smith przez trzy kadencje pełniła funkcję konsultora Papieskiej Rady ds. Rodziny, a także przez 8 lat była członkiem Anglican Roman Catholic International Commission. Pisze regularnie dla National Catholic Register i dla Crisis Magazine.  Otrzymała trzy doktoraty honorowe i kilka innych nagród.

dr hab. Dorota Kornas-Biela, prof. KUL

Prof. KUL, dr hab. pedagogiki, dr psychologii. Autorka 8 książek, redaktorka 9 książek, autorka kilkuset publikacji naukowych i tyleż popularno-naukowych, aktywna uczestniczka kilkuset konferencji, w tym za granicą; stypendystka Fundacji Fulbrighta w Harvard University. Zainteresowania: psychopedagogika prenatalna, prokreacji i rodziny, pedagogika specjalna i zdrowia. Twórczyni ;pedagogiki prenatalnej. Przewodnicząca Sekcji Psychologii Prenatalnej PTP; kierownik Międzywydziałowego Podyplomowego Studium Rodziny w KUL; rzeczoznawca MEN. Przez kilkadziesiąt lat zaangażowana dydaktycznie w Studiach Życia Rodzinnego w wielu diecezjach. Uczestniczka w ponad 200 audycjach radiowych i telewizyjnych. Współpracuje z Inicjatywą Tato.Net.. Jest członkiem wielu towarzystw naukowych, Krajowej Rady ds. Duszpasterstwa Kobiet oraz III Synodu Archidiecezji Lubelskiej. Nagrodzona, m.in. Złotym Krzyżem Zasługi za działalność na rzecz rodziny, odznaczeniem papieskim Dama dell’Ordine di San Silvestro Papa, medalem Human Life International w Polsce „Friends of Human Life”.

dr hab. Dominika Żukowska-Gardzińska, prof. UKSW

Teolog kultury, wykładowca, kierownik Instytutu Badan Naukowych Centrum Myśli Jana Pawła II, profesor w Instytucie Nauk Teologicznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. 

W przestrzeni jej zainteresowań badawczych znajdują się teologia ciała, tożsamość, dialog wiary i kultury, polityka kulturalna, pedagogika kultury, ale też przestrzenie łączenia nauki i szeroko rozumianego otoczenia gospodarczego. 

Autorka i współautorka kilkunastu publikacji analizujących nauczanie i twórczość Karola Wojtyły/Jana Pawła II. Pomysłodawca i współtwórca projektów badawczych: „Tożsamość ciała – pogranicza teologii i antropologii”; „Locus theologius w kulturze wizualnej”; „Podnoszenie potencjału dydaktycznego uczelni”. Jest autorką i redaktorem wielu publikacji związanych z nauczaniem Karola Wojtyły, w tym m.in. „Jan Paweł II – miara wielkości człowieka”. 

Odznaczona przez Prezydenta RP Brązowym Krzyżem Zasługi za pracę na rzecz państwa i obywateli w obszarze nauki. 

Ks. dr Przemysław Kwiatkowski

Od 2003 roku prezbiter archidiecezji gnieźnieńskiej. W 2010 roku obronił z wyróżnieniem doktorat z teologii ze specjalizacją z teologii małżeństwa i rodziny na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie, na podstawie dysertacji pt. „Tą drogą przechodzi Oblubieniec... Duchowość małżeńska w myśli Karola Wojtyły. Początki". Jest pomysłodawcą, tłumaczem i redaktorem włosko-polskiej edycji dzieł zebranych Karola Wojtyły na temat ludzkiej miłości, małżeństwa i rodziny. Zaangażowany w duszpasterstwo rodzin, formację kandydatów do kapłaństwa oraz stałą formację osób duchownych. W latach 2010-2019 był profesorem teologii duchowości i katolickiej nauki społecznej na Papieskim Instytucie Teologicznym Jana Pawła II dla Nauk o Małżeństwie i Rodzinie w Rzymie. W latach 2009-2019 był Sekretarzem Katedry im. Karola Wojtyły tegoż Instytutu. Od roku 2016 prowadzi wykłady z zakresu duszpasterstwa rodzin w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie i na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 2014-2016 był osobistym sekretarzem Arcybiskupa Wojciecha Polaka, Metropolity Gnieźnieńskiego Prymasa Polski. Od roku 2016 jest Rektorem Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Od roku 2016 jest również Prezesem Zarządu Fundacji św. Wojciecha-Adalberta, organizującej Zjazdy Gnieźnieńskie. Od 2020 roku jest Sekretarzem Zarządu Konferencji Rektorów Wyższych Seminariów Duchownych Diecezjalnych i Zakonnych w Polsce.

Elżbieta Rafalska 

Urodziła się we Wschowie 22 czerwca 1955 roku. W 1978 ukończyła studia w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu – Filia w Gorzowie Wielkopolskim,
a następnie w 1998 podyplomowe studia na Uniwersytecie Szczecińskim w zakresie pedagogiki rewalidacyjnej oraz w 2001 w zakresie organizacji i zarządzania pomocą społeczną i pracą socjalną. Ukończyła liczne szkolenia z zakresu zarządzania zasobami ludzkimi, zarządzania jakością w urzędzie i zarządzania opieką zdrowotną. Uzyskała uprawnienia państwowe do sprawowania funkcji członka rady nadzorczej w spółkach Skarbu Państwa.

Była nauczycielem akademickim w AWF w Gorzowie Wielkopolskim, a następnie wizytatorem w kuratorium oświaty. W 1998 została dyrektorem Wojewódzkiego Zespołu Pomocy Społecznej. W latach 1999–2002 pracowała na stanowisku dyrektora Wydziału Spraw Społecznych Lubuskiego Urzędu Wojewódzkiego. Była także wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim.

W latach 1994–2005 sprawowała mandat radnej rady miasta Gorzowa Wielkopolskiego (m.in. z ramienia AWS). Od 2002 do 2005 pełniła funkcję przewodniczącej Komisji Rodziny i Spraw Społecznych, a następnie wiceprzewodniczącej rady miasta. Była również przewodniczącą klubu radnych Prawa i Sprawiedliwości. Była senatorem RP VI kadencji, posłem na Sejm RP VI, VII oraz VIII kadencji. Pełniła również funkcje sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej w latach 2006-2007. W latach 2015-2019 pełniła funkcje ministra rodziny, pracy i polityki społecznej w rządzie premier Beaty Szydło a następnie premiera Mateusza Morawieckiego. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w maju 2019 roku uzyskała mandat posła do PE IX kadencji, gdzie do chwili obecnej sprawuje funkcję koordynatora w komisji zatrudnienia i spraw społecznych.

Uzyskane odznaczenia oraz wyróżnienia.

/9.05.2019/ Nagroda TV Republika, w kategorii „Polityka”, za sprawne wprowadzanie kolejnych programów istotnie wpływających na codzienne życie Polaków.

/18.10.2018/ Bursztyn Polskiej Gospodarki 2018, nagroda przyznana na IV Ogólnopolskim Szczycie Gospodarczym, za konsekwentne i skuteczne realizowanie polityki prorodzinnej poprzez program Rodzina 500+.

/17.09.2018/ Statuetka „Przyjaciel Akademii im. Jakuba z Paradyża”, naddana przez Akademię im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim, za wkład w powołanie akademii w Gorzowie.

/26.06.2018/ Statuetka „Pro labore securo, przyznana przez Centralny Instytut Ochrony Pracy – Państwowy Instytut Badawczy, za dokonania na rzecz ochrony człowieka w środowisku pracy.

/2017/ wysokie węgierskie odznaczanie państwowe- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi w dowód uznania za działalność na rzecz umacniania i rozwój relacji węgiersko-polskich w obszarze polityki rodzinnej i społecznej

/22.10.2017/ Nagroda im Grzegorza Palki tzw. samorządowe Oskary, przyznana przez Ligę Krajową, za wdrożenie, wspólnie z samorządami gmin, programu Rodzina 500+ - w dziedzinie ogólnopaństwowej

/07.02.2017/ Nagroda „Walczący o Rodzinę”, przyznana przez Hiszpańską Platformę dla Rodziny Katalonia-ONU, za implementację programu „Rodzina 500+”, jako „istotnego instrumentu promującego rodzinę”.

/2017/ „Złote Pióro Akademii”, nagroda Akademii im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim, za wkład w powołanie akademii w Gorzowie.

/12.08.2016/ Nagroda Europejskiej Konfederacji Dużych Rodzin (ELFAC) dla polskiego rządu za wybitne osiągnięcia w zakresie polityki prorodzinnej, w szczególności za realizację programu „Rodzina 500 plus

/13.06.2016/ Nagroda „Pomocnik Bociana 2016”, przyznana przez Stowarzyszenie Rodzin Wielodzietnych Warszawy i Mazowsza, za wdrażanie w życie programu „Rodzina 500 plus.

/13.06.2016/ Nagroda Pistacji, przyznana przez Fundację Pistacja, za wybitne zaangażowanie na rzecz rodziny i dzieci i odzyskiwania prawidłowego widzenia na ważne sprawy społeczne

Ks. prof. dr hab. Tadeusz Borutka

Profesor zwyczajny teologii (katolicka nauka społeczna), kapłan diecezji bielsko-żywieckiej. Kierownik Katedry Socjologii Rodziny w Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, wykładowca katolickiej nauki społecznej, socjologii religii, socjologii rodziny na Wydziale Nauk Społecznych i Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Kierownik dyscypliny nauki socjologiczne i  kierownik Szkoły Doktorskiej dyscypliny nauki socjologiczne na Wydziale Społecznym tegoż Uniwersytetu. Diecezjalny duszpasterz prawników i diecezjalny asystent Akcji Katolickiej. Autor kilkudziesięciu książek, wielu artykułów naukowych i popularno-naukowych. Promotor i recenzent około trzystu prac naukowych.  Założyciel i wieloletni redaktor naczelny „Bielsko-Żywieckich Studiów Teologicznych”. Współzałożyciel pisma naukowego „Świat i Słowo”. Członek Rady Fundacji im. Św. Jadwigi przy UPJPII w Krakowie, Polskiego Towarzystwa Teologicznego i Stowarzyszenia Familiologów w Polsce.

Marguerite A. Peeters

Urodzona w 1963 roku w Nowym Jorku, USA, uzyskała tytuł doktora nauk politycznych na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Przez dwadzieścia lat specjalizowała się jako badaczka pozimnowojennego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych. Jest autorką ponad 300 raportów na temat reformy ONZ, pojawiania się nowych paradygmatów politycznych i kulturowych oraz globalnej postmodernistycznej etyki wyrażanej za pomocą nowego globalnego języka. Jej książki, w tym „The Globalization of the Western Cultural Revolution” i „The Gender Revolution”, zostały przetłumaczone na wiele języków. Obecnie Marguerite Peeters kieruje Dialogue Dynamics, brukselskim instytutem specjalizującym się w tych zagadnieniach. Prowadziła wykłady i seminaria dla wielu różnych grup odbiorców na całym świecie, zwłaszcza w Afryce. Prowadziła kurs etyki globalnej na kilku uniwersytetach i instytutach, w tym na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana, na Katolickim Uniwersytecie Konga i w Międzynarodowym Instytucie Kanonicznym w Trieście. Jest konsultorką Papieskiej Rady Kultury.

Karol Grabiec

Dyrektor Zarządzający Związku Dużych Rodzin Trzy Plus. Lic. Nauk o Rodzinie (KUL), mgr Kulturoznawstwa spec. zarządzanie kulturą (UKSW). Ukończył Szkołę Przywództwa Instytutu Wolności (2018), Szkołę Liderów Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (poziom MPA, 2019), uczestnik i wykładowca w programie Liga NGO. Posiada bogate doświadczenie w realizacji działań w obszarach kultury i społeczeństwa obywatelskiego. Autor programu szkoleniowego NGO PRO dla organizacji pozarządowych działających na rzecz rodzin a także pomysłodawca Akademii Talentów - programu stypendialnego dla zaangażowanej społecznie młodzieży pochodzącej z dużych rodzin. Certyfikowany trener dla par ośrodka INTRA. Członek Rady Programowej Centrum Wolontariatu w Warszawie. Prywatnie szczęśliwy mąż i tata.

Prof. UAM dr hab. Iwona Przybył

socjolożka życia rodzinnego zatrudniona na Wydziale Socjologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w Zakładzie Socjologii Jednostki i Relacji Społecznych. Zajmuje się problematyką formowania i zawiązywania małżeństwa, ról małżeńskich i rodzinnych, relacji rodzinnych w ramach pokolenia i między pokoleniami oraz morfologią sieci krewniaczej. Autorka książek: „Historie przedślubne. Przemiany obyczajowości i instytucji zaręczyn”, „Role rodzinne. Między przystosowaniem a kreacją” (współredaktorka), „Senior wobec realiów współczesności” (współredaktorka) oraz wielu artykułów opublikowanych w socjologicznych czasopismach naukowych. Okazjonalnie pełni rolę prelegentki na kursach dla doradców życia rodzinnego organizowanych przez Duszpasterstwo Rodzin Archidiecezji Poznańskiej.

Dr hab. Michał Gierycz, prof. UKSW

politolog, profesor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, dziekan Wydziału Społeczno-Ekonomicznego tegoż Uniwersytetu. Główne obszary badawcze: aksjologia i antropologia polityki; relacje między religią a polityką; integracja europejska. Laureat m.in. Nagrody hr. Anieli Potulickiej oraz Nagrody Feniks. Ostatnio opublikował: „Mała pochwała katolicyzmu. Kościół i polityka w późnej nowoczesności” (Teologia polityczna 2021), „European Dispute Over the Concept of Man. A Study in Political Anthropology” (Springer 2021). Kontakt: m.gierycz@uksw.edu.pl

dr Marcin Szczerbiński

Dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Rodzin Kurii Metropolitalnej Warszawskiej. W ramach aktywności duszpasterskiej zajmuje się koordynacją przygotowania do sakramentu małżeństwa. Jest twórcą nowych katechez przedmałżeńskich ,,Największa jest miłość". Poza tym prowadzi Studium Małżeństwa i Rodziny na Akademii Katolickiej w Warszawie, Dom Samotnej Matki w Chyliczkach, Poradnie Psychologiczne ,,Dewajtis" oraz Katolicką Poradnię Archidiecezjalną. Jest założycielem Telefonu zaufania dla małżonków w kryzysie.

dr Aleksandra Brzemia-Bonarek

doktor nauk prawnych w zakresie prawa kanonicznego; wykładowca UPJP2 w Krakowie, od 2010-2011 obrońca węzła małżeńskiego przy Sądzie Metropolitalnym w Krakowie, a od 2022 roku Sędzia Sądu Metropolitalnego w Katowicach. Specjalizuje się w procesowym prawie kanonicznym i w zagadnieniach dotyczących relacji i przenikania się kultury prawa państwowego i kanonicznego na życie wiernych Kościoła w zakresie małżeństwa i rodziny. Od 2018 roku wraz z mężem mianowana członkiem Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia. Prywatnie żona i matka pięciorga dzieci. 

Anna Marek- Cycoń

mgr pedagogiki i nauk o małżeństwie i rodzinie / Specjalizacja płodność i seksualność małżeńska/  Absolwentka Akademii IGNATIANUM  oraz Papieskiego Instytutu Jana Pawła II dla Studiów nad Małżeństwem i Rodziną w Rzymie. Od 2012 roku jestem Instruktorem Modelu Creighton- nowoczesnej metody rozpoznawania płodności. 

Pracuję z parami w poradni przedmałżeńskiej jako doradca życia rodzinnego  w Archidiecezji Krakowskiej. Jednocześnie pomagam małżeństwom szukającym pomocy NaProTechnology® w diagnozowaniu, leczeniu niepłodności i zaburzeń zdrowia prokreacyjnego w poradni wspierania płodności „Dla Życia” w Krakowie.-www.poradniadlazycia.eu.Wraz z mężem prowadzimy kursy przedmałżeńskie dla par międzynarodowych w języku angielskim. W 2019 r. zostałam laureatką konkursu o Nagrodę Instytutu Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II w Krakowie na pracę magisterską i doktorską o nauczaniu Jana Pawła II. Jestem autorką książki pt. „Naturalne planowanie rodziny w świetle teologii ciała Jana Pawła II”. Interesuję się problematyką rodzinną i małżeńską. Na co dzień jestem szczęśliwą żoną i mamą, a z pasji – wodzirejką.

Ks. dr Ilmars Tolstovs

Ks. Ilmars Tolstovs urodził się 25 maja 1977 r. w Kegums na Litwie. Przed wstąpieniem do seminarium uzyskał tytuł inżyniera (Latvia University of Life Sciences and Techologies). W 2000 r. wstąpił do seminarium w Rydze, a w 2005 r. uzyskał święcenia kapłańskie. W latach 2012-20121 kontynuował studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie w uzyskał stopień magistra (2013), licencjata (2015), a w 2021 r. doktora w zakresie teologii fundamentalnej. Pełnił posługę wikarego, a następnie proboszcza w parafiach łotewskich. Obecnie, od 2019 r. jest proboszczem parafii w mieście Salaspils. Ponadto pełnił funkcje redaktora naczelnego gazety „Katoļu Baznīcas Vēstnesis” (lata 2007-2011), kapelana młodzieży archidiecezji ryskiej (2006-2012), kapelana w Szpitalu Uniwersyteckim i Centrum Onkologii w Rydze Wschodniej (2006-2012), administratora finansowego Kurii Metropolitalnej w Rydze (2010-2012), kapelana „Legionu Maryi” na Łotwie (2010-2012), ojca duchownego w Seminarium Duchownym (2010-2012), a także wykładowcy w tym seminarium. Od 2008 roku aż do chwili obecnej pracuje również w Sądzie Kościelnym jako obrońca węzła. 

Dr hab. Przemysław Kisiel, prof. UeK w Krakowie

Kierownik Katedry Socjologii oraz dyrektor Instytutu Politologii, Socjologii i Filozofii Kolegium Gospodarki i Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.

Członek Prezydium Komitetu Naukoznawstwa Polskiej Akademii Nauk (w kadencji 2019-2022), współzałożyciel i Przewodniczący Sekcji Socjologii Sztuki Polskiego Towarzystwa Socjologicznego (od 2016 r.). Autor ponad 80 publikacji naukowych.

Specjalizacja akademicka: socjologia kultury, socjologia sztuki, socjologia nauki, metodologia badań społecznych. 

W latach 2020-2023 realizuje wraz z Ks. prof. Piotrem Kroczkiem (kierownik projektu) oraz prof. UEK Pawłem Ulmanem projekt badawczy „Diagnoza kondycji współczesnej rodziny poprzez pryzmat procesu orzekania nieważności małżeństwa”, finansowany ze środków NCN (2019/33/B/HS1/00625) 

Dr hab. Agnieszka Regulska, prof. UKSW

Doktor habilitowana nauk społecznych w zakresie pedagogiki, profesor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, prodziekan Wydziału Studiów Nad Rodziną UKSW.

Zainteresowania naukowe dotyczą pedagogiki rodziny i pedagogiki społecznej obejmując m.in. następujące zagadnienia: 1) Dzieci pozbawione rodziny, organizacja i funkcjonowanie systemu pieczy zastępczej, adopcja; 2) Rodzina – jej wartość, problemy i wsparcie; 3) Personalistyczne podstawy wychowania; 4) Wsparcie społeczne i opieka nad osobami niesamodzielnymi: seniorami i osobami z niepełnosprawnościami.

Wybrane publikacje:

- A. Regulska, Rodzina i piecza zastępcza nad dzieckiem w perspektywie zasady pomocniczości. Analiza dyskursu retoryki politycznej, Wydawnictwo Naukowe UKSW, Warszawa 2018.

- Wsparcie rodziny – założenia i praktyka w ujęciu interdyscyplinarnym, red. nauk. A. Regulska, ks. A.J. Najda, Wyd. Instytut Papieża Jana Pawła II, Warszawa 2016, ss. 277.

- Transformacja i jej implikacje dla współczesnej rodziny, red. nauk. A. Regulska, U. Dudziak, Wyd. Akademii Humanistycznej im. A. Gieysztora, Warszawa-Pułtusk 2015, ss. 348.

- A. Regulska, Wartość czystości seksualnej. Analiza etyczno-pedagogiczna, Wyd. „Maternus”, Tychy 2007, ss. 206.

dr Isabelle Ecochard

Doktor medycyny, żona Renee, mama czwórki dzieci i babcia 15 prawnuków. Przez 35 lat pracowała w szpitalu gdzie gdzie uczyła naturalnych metod planowania rodziny. Była odpowiedzialna za szkolenie i ocenę instruktorów we Francji. W latach 1997-2000 była prezesem Europejskiego Instytutu Edukacji Rodzinnej. Brała udział w pracach badawczych nad metodami naturalnymi, w szczególności w badaniu Quidel. Wraz z mężem uczestniczyła w rozwoju Africa Family Life Federation. Razem napisali „Petit Manuel d'Ecologie Humaine” (Centurion), „Intymność, seksualność, płodność” (Tequi), a w 2022 r. we współpracy z José Noriegą współredagowali „Encyklopedię o ludzkiej seksualności, miłości i płodności” (Tequi). Obecnie, wraz z Gabriel Medical Association, pomaga w otwieraniu gabinetów medycznych szanujących życie i naturalne metody regulacji poczęć.

dr Urszula Miernik

doktor nauk humanistycznych w specjalności nauk o rodzinie, familiolożka i psychoterapeutka. Od 2019 roku pełnię funkcję wiceprezesa Fundacji Towarzyszenia Rodzinie, która została powołana przez Archidiecezję Krakowską. Obecnie jestem odpowiedzialna za rozwój specjalistycznego poradnictwa rodzinnego w Archidiecezji Krakowskiej. Na co dzień pracuję terapeutycznie z małżeństwami oraz z indywidualnymi osobami. W obszarze mojego zainteresowania naukowego znajdują się prawno-socjologiczne aspekty małżeństwa i rodziny. 

Prof. Renee Ecochard

Mąż Isabelle, posiada czworo dzieci i piętnaścioro wnuków. Lekarz epidemiolog, emerytowany profesor Uniwersytetu Claude Bernard w Lyonie (Francja). Posiada tytuł doktora biostatystyki i demografii z Cambridge (Wielka Brytania) Specjalista w zakresie biologii rozrodu, jest współautorem łącznie 275 artykułów, w tym 30 artykułów naukowych z zakresu płodności. Brał udział w rozwoju Afrykańskiej Federacji Działań na rzecz Rodziny. Wraz z żoną napisali między innymi „Petit Manuel d'Ecologie Humaine” wydany przez Centurion, książkę „Intymność, seksualność, płodność” wydaną przez Tequi, a w 2022 roku Encyklopedię o ludzkiej seksualności, miłości i płodności (Tequi). Kieruje kursem Przywracanie Płodności na Uniwersytecie Claude Bernard, który jest przeznaczony w szczególności dla lekarzy i położnych. Przez ostatnie trzy lata poświęcił się neurobiologicznym podstawom antropologii, a w 2022 r. opublikował książkę „Homme, Femme, ce que nous disent les neurosciences”, wydaną przez Artège.

Ks. dr Tomasz Jaklewicz 

Ur. 1967, prezbiter archidiecezji katowickiej, doktor teologii dogmatycznej (KUL), dziennikarz, publicysta, rekolekcjonista, członek Rady Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Świeckich. W latach 2004-2018 pracował w redakcji „Gościa Niedzielnego”, m.in. jako zastępca redaktora naczelnego. Obecnie proboszcz Parafii Najświętszych Imion Jezusa i Maryi w Katowicach, opiekun duchowy Wspólnoty „Obdarowani” prowadzącej rekolekcje oparte na nauczaniu św. Jana Pawła II, tzw. teologii ciała. Autor książek: „Święty grzesznik”, „Filary wiary”, „Testament z krzyża”, „Punkty”, „Notatki na ambonę”, „Zrób jak Józef”. Współautor: „W drogę ze św. Pawłem”, „To jest młodzież papieża”, „Cztery kroki w stronę wiary”, „Z łaski opatrzności (2)”, „Z łaski opatrzności (3)”. 

Kardynał Gerhard Ludwig MÜLLER

Gerhard Ludwig Müller urodził się 31 grudnia 1947 r. w Moguncji-Finthen, jako syn Martina Müllera, pracownika przemysłu samochodowego, i Lioby z domu Straub, gospodyni domowej. Uczęszczał do miejskiego gimnazjum Willigis-Gymnasium w Moguncji, a następnie rozpoczął studia filozoficzne i teologiczne w rodzinnym mieście, które kontynuował w Monachium i Fryburgu Bryzgowijskim i zakończył w 1977 r. pracą doktorską pod kierunkiem ówczesnego profesora (a później biskupa Moguncji i kardynała) Karla Lehmanna na temat "Kirche und Sakramente im religionslosen Christentum". Wkład Bonhoeffera w ekumeniczną teologię sakramentów".

11 lutego 1978 r. przyjął święcenia kapłańskie w Moguncji z rąk kardynała Hermanna Volka, a następnie pełnił posługę wikariusza w trzech parafiach, gdzie uczył religii w gimnazjach w Büdingen i Niddzie. W 1985 r. habilitował się we Fryburgu Bryzgowijskim, a w następnym roku został mianowany profesorem zwyczajnym dogmatyki katolickiej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Ludwika Maksymiliana w Monachium, którego do dziś jest profesorem honorowym.

W latach pracy profesorskiej w stolicy Bawarii (1986-2002) pomagał duszpastersko w parafii Leiden Christi w Monachium-Menzing, od 1990 r. został członkiem Komisji ds. Wiary Konferencji Episkopatu Niemiec, a od 1998 do 2003 r. był także członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej. W 1999 r. był doradcą teologicznym Specjalnego Zgromadzenia Synodu Biskupów dla Europy. W związku z tym uczestniczył również w Zwyczajnym Synodzie Biskupów w 2001 r. na temat "Biskup, sługa Ewangelii Jezusa Chrystusa dla nadziei świata".

Dnia 1 października 2002 r. został mianowany przez papieża Jana Pawła II biskupem Ratyzbony. 24 listopada 2002 r. został konsekrowany na biskupa przez kardynała Friedricha Wettera, arcybiskupa Monachium i Freisingu, w katedrze w Ratyzbonie. Jako biskup wybrał motto: "Dominus Jesus".

Głównymi aspektami jego posługi biskupiej były: kaznodziejstwo, liturgia, kultura i działalność charytatywna Kościoła. W 2003 r. położył podwaliny pod nową fundację kościelną odpowiedzialną za zarządzanie nowymi szkołami katolickimi. W latach 2004-2005 odwiedził wszystkie osiem regionów diecezjalnych. W 2005 r. zreorganizował apostolat świeckich w swojej diecezji i dostosował jego struktury do wymogów prawa kanonicznego. Równocześnie zainicjował projekt świadomego "duszpasterstwa miejskiego", aby w nowy sposób zetknąć mieszkańców i turystów z Kościołem i Ewangelią. Za jego namową kilka parafii w mieście zorganizowało w latach 2008-2009 misję miejską, w której wzięło udział ponad 1000 wolontariuszy, aby na nowo zachęcić mieszkańców miast do wiary. 

Jako biskup Ratyzbony brał udział w Synodzie Biskupów na temat Eucharystii w 2005 r., a rok później, we wrześniu, miał okazję powitać w Ratyzbonie papieża Benedykta XVI podczas jego podróży do Bawarii.

W Konferencji Episkopatu Niemiec był przewodniczącym Komisji Ekumenicznej, wiceprzewodniczącym Komisji ds. Wiary oraz współprzewodniczącym Komisji Mieszanej ds. Dialogu między Kościołem Prawosławnym i Katolickim w Niemczech. Działał również w Komisji Weltkirche i w jej podkomisji ds. krajów rozwijających się, odpowiedzialnej w szczególności za agencję pomocową Episkopatu Misereor. Był także pierwszym prezesem Förderungsstiftung des Ostkirchlichen Instituts Regensburg.

Benedykt XVI osobiście powierzył mu kompletne wydanie jego Pism zebranych w wydawnictwie Herder-Verlag we Fryburgu Bryzgowijskim. W 2008 r. założył Instytut Papieża Benedykta XVI w Ratyzbonie, aby zapewnić wsparcie naukowe dla tego przedsięwzięcia w 16 tomach, którego głównym zadaniem jest zebranie i edycja wszystkich pism Josepha Ratzingera, także tych, które nie zostały opublikowane.

12 czerwca 2012 r. papież Benedykt XVI mianował go członkiem Kongregacji Edukacji Katolickiej i Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, które to nominacje papież Franciszek potwierdził w 2014 r. Dnia 2 lipca 2012 r. został mianowany arcybiskupem i prefektem Kongregacji Nauki Wiary, zastępując na tym stanowisku kardynała Williama Levadę, a także przewodniczącym Papieskiej Komisji Ecclesia Dei, Papieskiej Komisji Biblijnej i Międzynarodowej Komisji Teologicznej. 29 września 2012 r. został członkiem Papieskiej Rady ds. Interpretacji Tekstów Prawnych. 21 września 2013 r. papież Franciszek potwierdził prefekta Kongregacji Nauki Wiary na swoim urzędzie, a w następnym roku dodatkowo mianował go członkiem Kongregacji dla Kościoła Wschodniego, Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego oraz Papieskiej Rady ds. Kultury.

Papież Franciszek wyniósł go do godności kardynała na publicznym konsystorzu w dniu 22 lutego 2014 r. Jako tytuł kardynalski otrzymał diakonię Sant'Agnese in Agone na Piazza Navona.

Dnia 30.06. 2017 Kardynał Müller został zwolniony z urzędu Prefekta Kongregacji Nauki Wiary. 

Wśród licznych międzynarodowych wyróżnień, w 2001 r. otrzymał honorowe członkostwo Papieskiej Akademii św. Tomasza z Akwinu. W 2002 r. został członkiem korespondentem Sekcji Teologicznej Real Academia de doctores de Espana w Madrycie. Cztery uczelnie teologiczne w Polsce przyznały mu doktoraty honoris causa (Lublin 2004, Warszawa 2007, Wrocław 2015, Kraków 2017). Dzięki współpracy z teologiem Gustavo Gutierrezem został także doktorem honoris causa Papieskiego Uniwersytetu w Limie.

Obszary jego badań naukowych dotyczą ekumenizmu, teologii współczesności, rozumienia objawienia Bożego, hermeneutyki teologicznej i eklezjologii. Obecnie w jego bibliografii znajduje się około 600 prac naukowych, z tego ponad 30 książek. 

Dr Stephan Kampowski

Dr Stephan Kampowski urodził się w Kaufbeuren w Bawarii w 1972 roku. Jest profesorem zwyczajnym antropologii filozoficznej w Papieskim Instytucie Teologicznym Jana Pawła II dla Nauk o Małżeństwie i Rodzinie w Rzymie, a także profesorem na Wydziale Filozoficznym Papieskiego Uniwersytetu Świętego Tomasza (Angelicum) w Rzymie. Jest autorem kilku publikacji, w tym: „Accompanying, Discerning, Integrating: A Handbook for the Pastoral Care of the Family according to Amoris Laetitia“ (2017) (współautorstwo wraz z José Granadosem i Juanem José Pérezem-Sobą). Jego najnowsza praca nosi tytuł „Il caso serio della vita. La morale cristiana tra autonomia e libertà del dono“, której ukazanie się planowane jest na koniec września 2022 roku. Więcej informacji na stronie internetowej: http://stephankampowski.com/curriculum.html